Oud-leerlinge gaat voor hoogste wetenschappelijke graad - Phd

Fleur van Crimpen

29 jaar

Ik zat bij juf Ann in de klas

 

  • Welke richting deed je in het secundair onderwijs, welke studie deed je nadien?

Na de Wingerd ben ik naar MSV de Es gegaan, dat voelde voor mij als een logisch vervolg op de Wingerd. Op de Es heb ik een fijne tijd gehad en was de afwisseling van praktisch en creatief bezig zijn een fijne combinatie met de exacte wetenschappen. Mijn favoriete vakken waren zeker de bèta vakken zoals biologie, wiskunde, fysica, chemie en aardrijkskunde. Het was het voor mij dan ook vanzelfsprekend dat mijn latere studie de bèta kant op zou gaan.

Toen ik mijn eindwerk maakte, ben ik in aanraking gekomen met het zeilen op grote schepen (3 mast clippers) en omdat de studiekeuze zo overweldigend was, heb ik besloten eerst te gaan zeilen. Dat heb ik ongeveer anderhalf jaar gedaan en heb uiteindelijk een lijst uitgeprint met alle studies in Nederland, gewoon van A tot Z en ben gaan strepen. Uiteindelijk is het Aardwetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam geworden, of dat was omdat het mooi in mijn bèta plaatje pastte of omdat het nu eenmaal de eerste studie op de lijst was, weet ik nog steeds niet.

Na mijn bachelor in Aardwetenschappen heb ik er voor gekozen om verder te leren en heb nog aansluitend een tweejarige onderzoeksmaster gedaan. Tijdens mijn master heb ik ook echt de focus gelegd op veldwerk in erg verschillende gebieden en bij verschillende instituten. Hierdoor heb ik het onderzoek echt ontdekt, daar is het idee om een PhD te doen ook ontstaan.

 

  • Wat doe je nu?

Na wat jaren bij een ingenieursbureau gewerkt te hebben, had ik nog steeds het verlangen om zelf onderzoek te doen. Uiteindelijk heb ik een hele leuke positie gevonden aan de Vrije Universiteit Amsterdam waar ik precies een jaar geleden ben begonnen aan mijn PhD. Voor mijn onderzoek kijk ik naar permafrost in combinatie met kusterosie. Permafrost is constant bevroren bodem en komt voor rond de poolgebieden. Permafrost beslaat zo’n 65% van de bodem rond de arctische oceaan en omdat permafrost voornamelijk bestaat uit plantresten (organisch koolstof) is dit een belangrijk reservoir van koolstof en methaan. Door klimaatverandering stijgt de temperatuur en dooit de permafrost, dit in combinatie met kusterosie zorgt er voor dat koolstof vrijkomt.

Mijn onderzoeksgebied ligt langs de kust van noord Canada, daar waar het land en de Arctische oceaan samenkomt. Hier probeer ik vast te stellen hoeveel koolstof vrijkomt, over welke tijdsstappen we het dan hebben en of het koolstof in de atmosfeer terecht komt of wordt opgeslagen op de bodem van de oceaan.

 

  • Wat heeft onze school en/of ons soort onderwijs voor jou betekend?

Mensen hebben vaak het idee dat onderzoekers in het bezit zijn van moderne apparatuur maar het tegendeel is waar. In het veld en in het laboratorium proberen we dingen uit, repareren we dingen met duct tape en tie-wraps. Creatief en handig zijn is echt noodzakelijk als je in the middle of nowhere zit met een kapot apparaat of als iets niet werkt zoals je het hebt bedacht. De vrije school (steinerschool) heeft me echt geleerd te kunnen denken en werken met hoofd en handen en om oplossing te vinden die out of the box zijn.

 kusterosie fleur

Foto credits: Fleur van Crimpen

 

Je kunt ons volgen via

Instagram           @project.ice.ace

Twitter                @thawsome_vu

Facebook             thawsome_vu